برچسب: ارگانیک

by — Leave a comment

قارچ کش بیولوژیک

وجود تعدادی از قارچ کش ها که برای کنترل بیماری های پس از برداشت میوه و سبزیجات مورد استفاده قرار گرفته است باعث شده است که روش های جایگزین کنترل بیماری مورد جستجو قرار گیرد. کنترل بیولوژیکی یک گزینه جذاب را نشان می دهد. در این مقاله به بررسی چشم اندازهای کنترل بیولوژیکی بیماریهای پس از برداشت میوه و سبزیجات می پردازیم و دستورالعملهای تحقیق آینده را توصیه می کنیم.

مشکلات زیست محیطی قارچ کش های شیمیایی

نگرانی های زیست محیطی در دهه ۱۹۶۰ در مورد سموم دفع آفات بجز قارچ کش که توسط کتاب راشل کارسون بهار خاموش مطرح شده است بر تأثیرات زیست محیطی حشره کش ها متمرکز شده است. وقایع بعدی منجر به خروج DDT و سایر حشره کش ها از بازار شد. در این دوره قارچکش ها و علف کش ها توسط جامعه عمومی و علمی نسبتاً بی خطر تلقی می شدند. استفاده از قارچکش ها در سراسر جهان متغیر است. شامل ۲۶٪ از بازار سموم دفع آفات در اروپا و آسیا و تنها ۶٪ در ایالات متحده. با این حال از آنجا که بیشتر قارچ کش ها روی میوه ها و سبزیجات اعمال می شوند انسان بیشتر از سایر سموم دفع آفات برای محافظت از شاخ و برگ در معرض مستقیم قارچکش ها قرار دارد.

خطر جدی باقیمانده سموم در مواد غذایی

در سال ۱۹۸۰ آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) از آکادمی ملی علوم (NAS) خواست تا موضوع باقیمانده سموم دفع آفات از جمله قارچ کش ها در مواد غذایی ما را بررسی کند. در ۱۹۸۷ این گزارش حاکی از آن است که قارچکشها به عنوان یک کلاس مشکلات خاصی را به وجود می آورند. زیرا نه ترکیب آنکوژنیک حدود ۹۰٪ از کل فروشهای قارچکش را تشکیل می دهد. مطالعه NAS نتیجه می گیرد که قارچ کش ها ۶۰٪ از خطر انکوژنیک را تشکیل می دهند. تمام سموم دفع آفات مورد استفاده در مواد غذایی: در ادامه این گزارش آمده است: “برای محصولات خاص در مناطق خاص، از بین رفتن تمام ترکیبات انکوژنیک – بخصوص قارچکش ها – به دلیل عدم وجود گزینه های مناسب برای اقتصادی باعث تعدیل کوتاه مدت در اقدامات کنترل آفات می شود. برای کنترل بیماری های گیاهی با نیاز فوری به جایگزین های قارچ کش بیولوژیک روبرو هستیم. از آنجا که از قارچکش ها در درجه اول در میوه ها و گیاهان استفاده می شود جایگزین ها به ویژه برای این کالاها مورد نیاز هستند.

چشم اندازهای کنترل بیولوژیکی در محیط پس از برداشت محصول

کنترل با قارچ کش بیولوژیک بیماریهای گیاهی را کاهش تلقیح یا فعالیت تولیدکننده بیماری از یک بیماریزای انجام شده از طریق یک یا چند ارگانیسم از جمله گیاه میزبان تعریف می کند اما به جز انسان. با استفاده از این تعریف گسترده تعدادی از راههای کنترل احتمالی بیولوژیکی برای کنترل بیماریهای پس از برداشت میوه و سبزیجات باز است. از جمله این موارد: (۱) استفاده از میکروارگانیسم های آنتاگونیست (۲) استفاده از قارچ کش های گیاهی ناشی از متابولیت های ثانویه گیاه و (۳) دستکاری پاسخهای مقاومت در محصولات برداشت شده.

by — 2 Comments

تریکودرما کاهنده مقاوم شدن بیمارگرها

اهمیت تریکودرما در اینجاست که جمعیت جهانی ۹٫۱ میلیارد نفری که در سال ۲۰۵۰ محاسبه شد نیاز به افزایش تولید کلی مواد غذایی تا حدود ۷۰٪ دارد. افزایش قابل توجه تولید دانه های غذایی طی سالیان متمادی به رفع نیازهای امنیتی مواد غذایی کشور کمک کرده است. اما تعداد استرس های زیست زا و غیر زنده باعث می شود تا حد زیادی تلفات محصول کاهش یابد. محدودیت های زیست محیطی شامل قارچ ها (به غیر از گونه های مفید مانند تریکودرما)، باکتری ها، ویروس ها، علفهای هرز، نماتد و حشرات است که باعث از بین رفتن عملکرد تا ۳۱-۴۲٪ می شود. بنابراین مصرف سموم دفع آفات نیز سال به سال افزایش می یابد. زیرا ۴۵٫۳۹ هزار تن سموم دفع آفات در سال ۲۰۱۲-۱۳۳ مصرف شده است.

سموم شیمیایی مقاومت بیمارگر ها را سال به سال افزایش می دهند

اهمیت دیگر تریکودرما کاهنده مقاوم شدن علاوه بر تأثیر محیط و موجودات غیر هدف استفاده مداوم و فوق العاده از سموم دفع آفات شیمیایی باعث ایجاد فشار بالای انتخابی بر روی عوامل بیماری زا می شود که به جهش درون پاتوژن ها و ایجاد نژادهای مقاوم به سموم دفع آفات از جمله دودین و مقاومت در برابر متالاکسیل در قارچ ونتوریا انه کوآلیس عامل لکه سیاه سیب و فایتوفتورا اینفستنس به ترتیب تأثیر می گذارد. مقاومت در برابر سموم دفع آفات و تهدیدات محیطی به دلیل استفاده گسترده از سموم دفع آفات شیمیایی برای مدیریت بیماری از معرفی جایگزین جدید به عنوان کنترل بیولوژیکی استفاده می کند. استفاده از کودهای بیولوژیکی تریکودرما و بیولوژیکها جایگزین برای پایداری تولید زیاد با تأثیر اکولوژیکی کم است. علاوه بر قارچ های میکرووریکی کلاسیک و باکتری های ریزوبیوم سایر قارچ های تقویت کننده رشد گیاهان از قبیل تریکودرما کاهنده بیمارگرها که فرم جنسی آن هایوکرئا می باشد با سرکوب بیماریهای گیاهی می تواند رشد گیاه را تحریک کند. عوامل کنترل بیولوژیکی شامل تعدادی قارچ است و ۹۰٪ چنین کاربردهایی از سویه های مختلف Trichoderma انجام شده است که خصوصیات آنتاگونیستی آنها بر اساس فعال سازی مکانیسم های متعدد استوار است. کنترل بیولوژیکی یکی از مؤلفه های اصلی مدیریت یکپارچه آفات است که علاقه زیادی را در بین کشاورزان برای مدیریت بیماری های زیست محیطی و پایدار ایجاد کرده است. جنس تریکودرما دارای ویژگیهای کنترل بیولوژیکی معقول متعلق به گونه T. Harzianum ،T. resseyi ، T. asperellum ،T. viridae ،T. virense می باشد.

تریکودرما و محل زندگی آن

گونه های تریکودرما اجزای فراگیر و غالبا غالب مایکوفلورا در خاک، بستر، مواد آلی و اکوسیستم ریزوسفر در تمام مناطق آب و هوایی به عنوان ساپروفیت ها هستند. اکتشافات اخیر نشان می دهد که این قارچ ها فرصت طلب، سمبل گیاهان هراسان  و همچنین انگل سایر قارچ ها هستند. گونه های Trichoderma آندوفیتها استعمارهای مستحكمی و ماندگار سطوح ریشه را ایجاد كرده و به اپیدرم نفوذ می كنند. با این حال  توانایی این قارچها در حس، حمله و از بین بردن سایر قارچها عامل اصلی محرک موفقیت تجاری آنها به عنوان بیولوژیکها است. تریکودرما از تأثیر مستقیم و غیرمستقیم گیاهان بر تعامل محیط پالنت پاتوژن و خاک دفاع می کند. این قارچ ها نه تنها از طریق کشتن عوامل بیماری زا بطور عمده سایر قارچ ها و نماتد ها از گیاهان محافظت می کنند بلکه باعث مقاومت در برابر عوامل بیماری زای گیاه می شوند تحمل استرس غیر جاندار، رشد و نمو گیاه را بهبود می بخشند. جذب مواد مغذی و تجمع بیولوژیکی فلزات سنگین و آلاینده های محیطی می شوند. علاوه بر این این جنس شامل قارچ هایی است که متابولیت های ثانویه با اهمیت بالینی و آنزیم هایی با کاربرد صنعتی گسترده تولید می کنند. تریکودرما کاهنده بیمارگرها انواع مختلفی از ترکیبات را ایجاد می کنند که واکنش های موضعی یا سیستمیکی را تحریک می کنند. این تعامل ریشه و میکروارگانیسم ها باعث ایجاد تغییرات چشمگیر در متابولیسم گیاه می شوند. گیاهان در برابر پاسخهای شبیه به مقاومت اکتسابی سیستمیک و مقاومت سیستمیک ناشی از ریزوباکتریها از بسیاری از عوامل بیماری زا محافظت می شوند.

استعمار ریشه توسط Trichoderma

همچنین قارچ تریکودرما غالباً رشد و نمو ریشه، بهره وری گیاهان، جذب و استفاده از مواد مغذی و مقاومت در برابر تنش های زنده و غیر زنده را تقویت می کند. مطالعه مفصل در مورد نحوه تکامل این میکروارگانیسم در تعامل با سایر قارچ ها و گیاهان باعث بهبود و گسترش کاربردهای آنها در برنامه کنترل بیولوژیکی خواهد شد. توانایی حمله به پاتوژنهای گیاهی حاصل از خاک سالها بر علاقه به Trichodermaحاکم بود. از سالهای گذشته محققان علاقه خود را به مقاومت در برابر بیماری های گیاهی به عنوان [مقاومت سیستمیک القا شده (ISR) نشان می دهند. تا حدودی مقاومت به دست آمده سیستمیک (SAR)] ناشی از همزیستی ریشه تریکودرما.

قارچ کش تریکودرما موفق ترین قارچ کش بیولوژیک در کشاورزی دنیا

قارچ کش های بیولوژیک تریکودرما موفق ترین در كشاورزی موجود است زیرا بیش از ۶۰٪ از بیوكسیكسیدهای ثبت شده در سرتاسر جهان از فرمولاسیون های مبتنی بر تریكودرما وارد شده اند. فقط در هند ، حدود ۲۵۰ محصول برای کاربردهای مزرعه در دسترس است اما درصد سهم از قارچ کش های زیستی تنها بخش کوچکی از بازار قارچ کش ها است و تحت سلطه آن توسط مواد شیمیایی مصنوعی است. اشکال عمده قارچ کش های زیستی تریکودرما عمل کندی است و تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد. از این رو کارآیی آنها در شرایط مزرعه محدود است. در اینجا “دستکاری ژنتیکی” برای طراحی سویه های جدید موثرتر از بومی ممکن است مفید باشد. این امر می تواند با به دست آوردن دانش در مورد مکانیسم های مولکولی تعامل این ارگانیسم ها با سایر عوامل زنده و غیر زنده باشد.

by — Leave a comment

قارچ کش ارگانیک همه کاره

قارچ کش ارگانیک درختان حاوی تریکودرما است. فرم دیگر آن گونه ای به نام هایپوکرئا می باشد. وضعیت جنسی یک گونه Hypocrea مشاهده شد. هرچند گونه های متنوعی که به جنس Trichoderma / Hypocrea اختصاص داده شده بودند تفاوت چندانی با هم ندارند. تغییرات مورفولوژیکی T. viride به رسمیت شناخته شد. در یک گونه واحد مورد توجه قرار گرفت. تلومورف های مختلفی را برای عامل قارچ کش ارگانیک چند کاره در نظر گرفتند و آنها را با شخصیت های کشتی و بی نظمی توصیف کرد اما هیچ کشتی از آن مطالعه در ژاپن حفظ نشده است. به ویژه در برخی گزارش های قبلی شناسایی ناعادلانه گونه های خاصی رخ داده است. به عنوان مثال با نام Trichoderma harzianum که برای بسیاری از گونه های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر مهمترین گونه در این زمینه T. harzianum T. virens و Trichoderma asperellum است در حالی که T. reesei عامل قارچ کش ارگانیک کارگران بیوتکنولوژیک می توانند به عنوان ارگانیسم مدل مورد استفاده قرار بگیرند زیرا از روش های بیولوژیکی مولکولی ایجاد شده و سویه های نوترکیب موجود در تریکودرما قادر به کنترل آسمیسیته ها بازیدیومایست ها و اوومیست ها هستند و پس از مدتی تأثیر آنها بر روی نماتدها نیز گزارش شد.

اهميت تريكودرما در مديريت سلامت گياهان

استفاده از قارچ کش ارگانیک همه کاره گونه های تریکودرما به عنوان عوامل کنترل بیولوژیکی از دهه های گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. اکنون روزی برخی از گونه های تریکودرما به صورت تجاری در دسترس هستند. به طور عمده T. harzianum ،T. viride و T. virens به عنوان برنامه های کاربردی بالقوه در کنترل بیولوژیکی شناخته شده اند و یک لیست جزئی از جنس قارچ های بیماری زای گیاهی که تحت تأثیر قارچ کش ارگانیک همه کاره تریکودرما قرار گرفته اند شامل: Armillaria ،Botrytis ،Chondrostereum ،Colletotrichum ،Dematophora ،Diaporthe، اندوتیا، فولویا، فوزاریوم، فوسیکلادیوم، هلمینتوسپوریوم، ماکروفومینا، مونیلیا، نکتریا، فوما، فیتوفتورا​​، پلاسموپارا، سودوموپورونوسپورا، پیتیوم، رییزوکتونیا، رایزوپوس، اسکلروتینیا، اسکلروتیوم، ونتوریا و قارچ های چوب.

قارچ کش ارگانیک و کشتن نماتدها و باکتری ها

گونه های تریکودرما قارچ کش ارگانیک برای پاتوژن حاصل از خاک مورد استفاده قرار می گیرند و باعث سرکوب تعدیل نماتد های انگلی گیاهی می شوند. استفاده از تریکودرما به عنوان کنترل بیولوژیکی بالقوه ایمن تر و سازگار با محیط زیست برای سلامتی خاک کاهش مشکل آلودگی افزایش باروری خاک به جای سموم دفع آفات شیمیایی است. این پارامترهای رشد گیاه، عملکرد و بازده را افزایش داده و تلفات را به حداقل می رساند. قارچ کش ارگانیک همه کاره تريكودرما نشان داده شده با همراهي ريشه گياهان به عنوان همزيزي شناخته مي شود و همچنين مقاومت سيستميك را در گياهان افزايش مي دهد. اثر متقابل تریکودرما با گیاهان و همچنین صلاحیت ریزوسفر آنها منجر به تقویت تکثیر ریشه، رشد بهتر و محافظت از گیاهان در برابر مواد شیمیایی سمی می شود که در مقابل آنها گونه های تریکودرما خود مقاومت بزرگی نشان می دهند. قارچ کش ارگانیک باعث افزایش پتانسیل آنتی اکسیدانی، جذب آب و مواد مغذی به ویژه ازت می شود که منجر به سوخت و ساز مواد مغذی بیشتر در گیاه میزبان می شود.

by — Leave a comment

قارچ کش ارگانیک چیست؟

تريكودرما يكي از قارچ کش ارگانیک هاي بيولوژيك پذيرفته شده براي مديريت بيماري هاي گياهي به ويژه خاك متولد شده است. تريكودرما به بخش آسکومایکوتا تعلق دارد و بخش فرعي آن پزیزلومایکوتا است. از چند سال گذشته پاتوژن های گیاهی مانندPythium ، Phytophthora ،Botrytis ،Rhizoctonia و Fusarium از نظر عملکرد محصول و سلامت خاک خسارت اقتصادی به کشاورزان وارد می کنند. تریکودرما موجود در قارچ کش ارگانیک نوعی قارچ است که در ریشه ، خاک و محیط زیست یافت می شود. با مکانیسم های مختلف تریکودرما مانند رقابت، آنتی بیوتیک، مایکوپارازیت و ترشح آنزیم باعث کاهش پیشرفت بیماری و افزایش پارامترهای رشد گیاه می شود. نتیجه تريكودرما در پاتوژن هاي حاصل از خاك نسبت به كودهاي شيميايي برتر است و براي مدت طولاني پس از استفاده در خاک ادامه مي يابد. اعضای این جنس در قارچ کش ارگانیک با تشکیل سیانید و کلامیدوسپور در حال تولید مثل هستند و در زیستگاههای بدون کشت آنها از طریق تشکیل آسکواسپور تولید مثل می کنند.

موارد استفاده و شکل های تجاری مختلف قارچ کش ارگانیک

از قارچ کش ارگانیک تریکودرما به عنوان تیمار بذر، تیمار خاک، مدیریت نهالستان، برش و گیاهچه از ریشه و گیاه استفاده می کند. انواع محصولات موفق بر اساس گونه های مختلف تریکودرما در هند و جاهای دیگر مانند تجاری شده است. فرمولاسیون مهم تجاری تریکودرما به نام های nikooraee ،Sanjivani ،Nisarg،Vally Tricho ،Guard ،Niprot و Bioderma و غیره موجود است. تریکودرما برای همه انواع گیاهان از جمله محصولات گیاهی مانند محصولات گیاهی، محصولات زراعی، محصولات دانه روغنی و محصولات زراعی بسیار مفید است. قارچ کش ارگانیک تریکودرما با کود آلی سازگار است Trichoderma با کودهای بیولوژیکی مانند Rhizobium ،Azospirillum ،Bacillus Subtilis و Phosphobacteria سازگار است.

مدریت بیولوژیکی راه سالم زیستن

مدیریت بیولوژیکی توسط قارچ کش ارگانیک به عنوان ابزاری جایگزین برای مدیریت بیماریهای منتقله از خاک ظاهر شده است. از گذشته به طور کلی کشاورزان از سموم دفع آفات شیمیایی برای مدیریت بیماری های گیاهی استفاده می کنند. این سموم دفع آفات شیمیایی تأثیر بدی بر محیط زیست می گذارد. کنترل بیولوژیکی توسط قارچ کش ارگانیک بیماریهای بذر و نهال گرچه مؤثر و زیست محیطی است. اما هنوز در مقیاس وسیع محبوبیت زیادی نداشته است. بنابراین در صورت عدم وجود مقاومت / تنوع تحمل ، باید تلاش شود تا اقدامات کنترل کنترل زیستی به گونه ای انجام شود که در مجموعه خاصی از محیط زیست از نظر اقتصادی مناسب باشد. به منظور كاهش مصرف مواد شيميايي كشاورزي توسط كشاورزان پذيرش عوامل بيولوژيك مانند قارچ کش ارگانیک چیست؟ به عنوان يك روش مؤثر شناخته شده است. یکی از عوامل بیولوژیکی محبوب Trichoderma است که یک قارچ برای بیماریهای ناشی از خاک است. ویندلینگ (۱۹۳۲) برای اولین بار از پتانسیل تریکودرما به عنوان یک عامل بیولوژیکی مؤثر در برابر عوامل بیماری زا ناشی از خاک گزارش داد.

تریکودرما را بیش تر بشناسید

در تریکودرمای داخل قارچ کش ارگانیک نیکورایی دو مرحله وجود دارد که مرحله جنسی Hypocrea (تلومورف) نامیده می شود و مرحله غیر جنسی را Trichoderma (آنامورف) می نامند. به این جنس Hypocrea / Trichoderma گفته می شود. جنس تریکودرما گونه های T. virens ،T. viride و T. harzianum است که یک جنس است که شامل گونه های مختلفی است که به عنوان BCA های قارچهای بردار فیتوپاتوژن و ویروسی مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از گونه های تریکودرما داخل قارچ کش ارگانیک آنتی بیوتیک ها را تولید می کند و در سرکوب بیماری ها نقش دارد. مديريت بيماري هاي گياهي با استفاده از برنامه هاي قارچي فيتوپاتوژن آنتاگونيست با گونه هاي مختلف تريكودرما انجام شده است. جنس تریکودرما موجود در همه جا و هر محیطی با تراکم بالای جمعیت. بعدها چندین محقق در سراسر جهان کنترل طیف گسترده ای از پاتوژن های گیاهی را با استفاده از گونه های مختلف تریکودرما در قالب قارچ کش ارگانیک چیست نشان داده اند.

چه عواملی در میزان تاثیر قارچ کش های تاثیر گذارند؟

فعالیت تریکودرمای قارچ کش ارگانیک تحت تأثیر شرایط خاک است. به عنوان مثال این اسید شناخته شده است نه خاک قلیایی برای فعال کردن تریکودرما مناسب است. برای به حداکثر رساندن تأثیر فعالیت تریکودرما انتخاب گونه ها و سویه های مناسب تریکودرما برای هر منطقه مهم است. اگرچه درمان بذر با مواد شیمیایی تا دوره رشد خاص مؤثر است اما این عوامل بیماری زا در هنگام گلدهی و تشکیل غلاف به محصول حمله می کنند. در این مرحله تنها عوامل بیولوژیکی موجود در قارچ کش ارگانیک که در ریزوسفر تکثیر می شوند فقط می توانند از چنین پاتوژن ها مراقبت کنند.

by — Leave a comment

تریکودرما تولید کننده آنزیم سلولاز و زایلاز

تریکودرما تولید کننده آنزیم Trichoderma reesei یکی از تولید کنندگان اصلی آنزیم های سلولزولیتیک و زایلانولیتیک است که بیشترین قارچ مورد مطالعه در تخریب لیگنو سلولز است. این میکروارگایسم توانایی استعمار طیف وسیعی از زیستگاه ها را دارد و قادر است انواع مختلف زیست توده را با ترشح طیف وسیعی از آنزیم ها و متابولیت ها به طور کامل تجزیه کند. در تریکودرما تولید کننده بیان ژن و ترشح آنزیم ها مستقیماً به سیگنال های شیمیایی مختلف تولید شده از بسترهای متنوع وابسته است. این ویژگی امکان رشد در طیف گسترده ای از منابع کربن و تولید طیف متغیر سلولز را فراهم می کند.

استفاده از تریکودرما در تولید پروتئین
توانایی طبیعی در تولید و ترشح مقادیر زیادی پروتئین باعث می شود تریکودرما تولیده کننده آنزیم یعنی T. reesei میزبان جالبی برای تولید پروتئین های هترولوژی مورد استفاده در برنامه های مختلف صنعتی باشد. در این قارچ مسیر ترشحی مسیر مهمی در ارتباط سلول با محیط است. این مسئول برای ترشح مولکول ها برای ارسال سیگنال های مجزا به سلول های دیگر تریکودرما تولید کننده سلولاز آنزیم های هیدرولیتیک برای به دست آوردن مواد مغذی و پاسخ یا انطباق با تغییرات در ریز محیط زیست است. با توجه به این امر اندامکهای مختلف مسئول بیوسنتز، مونتاژ، تاشو و اصلاح پروتئین ها در مسیرهای ترشحی هستند. در فرآیند سنتز پروتئین پروتئین ها در ریبوزوم ها و رتیکولوم (ER) سنتز تریکودرما تولید کننده زایلاز می شوند و بنابراین پلی پپتیدها به داخل لومن این اندامک منتقل می شوند. در لامپ ER پلی پپتیدها ممکن است دچار تغییرات مختلف پس از ترانسلایزاسیون شوند.

نقش اجسان گلژی، میتوکندری و شبکه آندوپلاسمی
پس از انتقال به داخل ER قارچ تریکودرما تولید کننده پروتئین ها از ER به مجتمع جسم گولی هدایت می شوند و این فرایند شامل بسته بندی پروتئین ها در مجتمع پروتئین کت وزیکول های پوشیده شده است. در T. reesei ، تجزیه و تحلیل ژنومی وجود ژن را نشان می دهد که وزیکول های COPII با پوشش COPII برای حمل و نقل متقاطع از ER به اجسام گلژی تریکودرما تولید زایلاز نشان داده شده است. درست پس از تحویل پروتئین ها به مجموعه گلژی آنها برای تولید پلی پپتیدهای بالغ تحت پردازش پروتئولیتیک قرار می گیرند. سرانجام در آخرین مرحله از مسیر ترشحی پروتئین نیاز به انتقال از مجموعه گلژی به غشای پلاسمایی دارد و این فرایند شامل تشکیل وزیکول در تریکودرما تولید کننده است. وزیکول خارج سلولی (EVS) به عنوان یک گروه ناهمگن از ساختارهای غشایی سلول مشتق از سلول تشکیل شده است که شامل اگزوزوم ها و میکرووجیکول ها هستند ، که از سیستم اندوسومال منشا می گیرند یا به ترتیب از غشای پلاسما ریخته می شوند.

by — Leave a comment

قارچ کش ارگانیک تریکودرما

قارچ کش ارگانیک خوب جایگزین سموم سرطان زا
عوامل کنترل بیولوژیکی مانند قارچ کش ارگانیک جایگزین سموم دفع آفات شیمیایی در مدیریت بیماریهای گیاهی هستند. در حال حاضر صدها محصول بیولوژیکی در بازارهای بین المللی به طور عمده از نظر میکروارگانیسم های آنتاگونیستی و فرمولاسیون در دسترس هستند. ما چهار محصول مبتنی بر تریکودرما را مورد بررسی قرار دادیم که تأثیر آنها در کنترل پوسیدگی ساقه اسکلترونیا (SSR) در محیط های محافظت شده و مزرعه و تأثیر قارچ کش ارگانیک تریکودرما بر حساسیت و کیفیت فیزیولوژیکی دانه سویا است. ما همچنین فن آوری های کاربردی را از طریق میکروبیولیزاسیون بذر و پاشش شاخ و برگ برای تحویل میکروارگانیسم ها و سازگاری آنها با قارچ کش های شیمیایی آزمایش کردیم.
کنترل بیماری پوسیدگی سویا با قارچکش تریکودرما
در شرایط آزمایشگاهی آزمایشات نشان داد که تمام گونه های تریکودرما مربوط به قارچ کش ارگانیک با S. sclerotiorum اثبات فعالیت هایپرپارازیتیک متضاد بودند. علاوه بر این محصولات زیستی باعث کاهش شیوع قارچ ها در دانه سویا و ظهور سریع تر گیاهچه می شوند و مانع از افزایش قدرت بذر نمی شوند. افزایش ۱۴ و ۳۷٪ برای طول ریشه و وزن تر اندام هوایی نسبت به شاهد بدون درمان نشان داد که نشان دهنده کاربرد بالقوه قارچ کش ارگانیک به عنوان تقویت کننده رشد سویا است. تیو فانات-متیل و پروکیمیدون سازگارترین بودند. بدون اینکه به شدت تحت تأثیر جوانه زنی اسپور یا رشد میسلیوم را تحت تأثیر قرار دهند. در شرايط مزرعه همه گونه هاي تريكودرما ميزان SSR را كاهش داده و عملكرد دانه سويا را افزايش دادند.
اهمیت فرمولاسیوم قارچ کش بر عملکرد آن
فرمولاسیون بر زنده ماندن و اثربخشی محصولات بیولوژیکی از جمله قارچ کش ارگانیک تریکودرما تأثیر دارد و توجه ویژه ای به توسعه دارد. پوسیدگی قارچ سفید یا پوسیدگی ساقه Sclerotinia (Sclerotinia sclerotiorum) یک بیماری مهم در برزیل است و در مزارع بیش از ۷ میلیون هکتار با این بیماری که بر روی سویا در جمعیت های اسکلروتیا بین ۱ تا ۵۰۰ در هر متر مربع ایجاد شده است. تکامل شیوه های کشاورزی مانند قارچ کش ارگانیک طی این سال ها بدون شک تولید جهانی مواد غذایی را افزایش داده است. این شیوه ها شامل استفاده از کودها، ماشین آلات، مواد بهبود یافته ژنتیکی گیاهان، اتخاذ سیستم های مختلف برداشت (بدون خاکورزی، چرخش محصول و مخلوط کردن) و استفاده فشرده از مواد شیمیایی است. در این سناریو آفات با محصولات زراعی که خواستار استراتژیهای جدید مدیریت هستند. تریکودرما گسترده ترین قارچ کش مورد استفاده برای بیماری ها و جلوگیری از شیوع حشرات مکرر است.

جنبه های منفی استفاده از سموم شیمیایی

مدت طولانی است که از سموم دفع آفات شیمیایی در محافظت از گیاهان استفاده می شود ولی قارچ کش ارگانیک نه. با این حال آنها اغلب هزینه های تولید را افزایش داده، بر محیط تاثیر منفی می گذارند و در برابر جمعیت مقاوم مؤثر نیستند. جستجوی گزینه های کارآمد سازگار با محیط زیست برای کنترل بیماری های گیاهی یک نیاز جدید نیست. یکی از گزینه ها استفاده از میکروارگانیسم های آنتاگونیست مانند Trichoderma spp است. تریکودرما موجود در قارچ کش ارگانیک نوعی قارچ خاکی با فعالیتهای ضد فیتوپاتوژن شناخته شده است. مکانیسم های عمل شامل رقابت، مایکوپارازیتیسم، آنتی بیوتیک و القاء و تقویت مقاومت سیستمیک میزبان است. گونه های تریکودرما به طور عمده برای مواد مغذی و موارد محیطی پاتوژنها رقابت می کنند. علاوه بر رشد سریع و تولید فراوان اسپور برخی از سویه ها می توانند سنتوروفورهایی را تولید کنند که رشد سایر قارچ ها را در حین رقابت مهار می کند. صفات مایکوپارازیتیسم تریکودرما داخل قارچ کش ارگانیک به فعالیت آنزیمهای تخریب کننده دیواره سلولی که توسط قارچ تریکودرما پس از پیچیدن ریسه آن در اطراف قارچ ترشح می شوند، تکیه می کنند و بیشتر به سلولهای هیپوژن پاتوژن نفوذ می کنند.

by — Leave a comment

تریکودرما رقابت کننده قوی

عملکرد
تریکودرما در نقش یک عامل کنترل بیولوژیک توانایی انجام چندین کار را بطور همزمان دارد: ۱٫ ممکن است سریعتر رشد کند و یا از منبع غذایی خود به طور مؤثرتر نسبت به پاتوژن استفاده کند در نتیجه پاتوژن را جمع کرده و از آن استفاده می کند در واقع به عنوان ماده مغذی رقابت شناخته می شود. ۲- تریکودرما رقابت کننده به عنوان عامل کنترل کننده زیستی ممکن است ترکیبی را ترشح می کند که باعث کندی یا رشد کامل پاتوژن ها در محیط اطراف چنین ترکیبی به نام آنتی بیوتیک می شود. ۳- از گونه هاي بيماري زا يا مستقيم آن به عنوان یک انگل تغذيه کند. ۴- گیاه را برای تولید یک ماده شیمیایی که از آن در برابر پاتوژن (ناشی از مقاومت) محافظت می کند تحریک می کند. ۵- تریکودرما ها می توانند به صورت اندوفیتیک در گونه های دیگر رشد کرده و به رشد گیاه کمک کنند.
رقابت تریکودرما با بیمارگرها بر سر منابع و غذا
شایع ترین علت مرگ بسیاری از میکروارگانیسم ها که در مجاورت سویه های تریکودرما رقابت کننده قوی در حال رشد هستند گرسنگی و وجود عوامل محدود کننده مواد مغذی است. این می تواند به طور موثر در کنترل بیولوژیکی فیتوپاتوژن های قارچی مورد استفاده قرار گیرد. کربن و آهن دو عنصر اساسی در بیشتر قارچهای رشته ای هستند که برای زنده ماندن لازم هستند. رقابت برای کربن یک روش مؤثر نه تنها در تریکودرما بلکه برخی از قارچ های دیگر مانند سویه های F. oxysporum است.

سرکوب بیمارگرها توسط تریکودرما با رقابت بر سر آهن

در شرایط گرسنگی آهنی بیشتر قارچها برای تركیب آهن از محیط اطراف ماده جذب کننده آهن مخصوصی را تولید می كنند. T. harzianum T35 همچنین Fusarium oxysporum را با رقابت در کلنیزه کردن ریزوسفر و مواد مغذی کنترل می کند. سیدرفورهای تولید شده توسط برخی از ایزوله های Trichoderma کلات ساز آهن بسیار کارآمد است و رشد سایر قارچ ها را مهار می کند. از این رو گونه های تریکودرما قوی با Pythium برای آهن موجود در خاک و رقابت کرده و رشد این قارچ پاتوژن را کنترل می کند. نمونه های بسیار بیشتری در مورد استفاده موثر از رقابت برای کنترل زیستی پاتوژن ها مانند B. cinerea وجود دارد که در بسیاری از کشورهای جهان در از بین رفتن قبل و بعد از برداشت محصول دخیل است. این گزارشها حاکی از آن است که مجموعه مولکولی و پروتئومیک تریکودرما در مقایسه با بسیاری از پاتوژنهای مورد مطالعه و ارگانیسم های دیگر برای جمع شدن و جذب مواد مغذی خاک بسیار کارآمد است.

توانایی بالای تریکودرما در تولید انرژی از منابع غذایی مختلف
استفاده مناسب از مواد مغذی در دسترس ناشی از توانایی تریکودرما قوی برای بدست آوردن ATP از انواع مختلف قندها است. نمونه هایی که از پلیمرهای موجود در محیطهای قارچی موجود است شامل سلولز، گلوکان، کیتین و سایر موارد می باشند که همه آنها به گلوکز تبدیل می شوند. اخیراً از خواص ضد قارچی فیلترهای سویه های Trichoderma برای کنترل سراتوسیستیس پارادوکسا عمال بیماری آناناسی نیشکر استفاده شده است. همچنین تولید پروتئین هایی که نقش مهم محوری در کلنیزاسیون ریشه توسط تریکودرما رقابت کننده دارند در رقابت با سایر کلنیزه کننده های ریشه ای نقش اساسی دارند و برخی از آنها ارتباط همزیستی با گیاهان میزبان دارند.

by — Leave a comment

تریکودرما کنترل بیولوژیک

گونه های تریکودرما بیولوژیک به عنوان سم های زیستی در كشاورزي مدرن استفاده می شوند. قارچ کش هاي زيستي مبتني بر Trichoderma در بازار كشاورزي با بيش از ۵۰ فرمولاسيون ثبت شده در دنيا در حال رونق هستند. امروزه بیش از ۵۰ محصول مختلف کشاورزی مبتنی بر تریکودرما وجود دارد که در کشورهای مختلف تولید می شوند و برای دستیابی به محصول بهتر در محصولات مختلف به کشاورزان فروخته می شوند. در حال حاضر عامل کنترل بیولوژیک تریکودرما به عنوان نوع نسبتاً جدیدی از عوامل کنترل کننده زیستی (BCA) در نظر گرفته می شوند. اندازه بازار بیولوژیک بیولوژیکی فعلی مبهم است و فقط اطلاعات پراکنده را می توان بر اساس سموم دفع آفات ثبت شده و همچنین ثبت نشده به دست آورد.

موقعیت قارچکش بیولوژیک تریکودرما در بازار کشاورزی

اخیراً قارچکش های بیولوژیک مبتنی بر تریکودرما کنترل بیولوژیک در حدود ۶۰٪ از كل سم های بیولوژیک قارچی و تعداد فزاینده ای از گونه های Trichoderma را به خود اختصاص داده است. محصولات کنترل بیولوژیک به طور مرتب ثبت می شوند. T. harzianum به عنوان یک عامل فعال در طیف وسیعی از کودهای بیولوژیکی و بیولوژیکها در دسترس تجاری اخیراً مورد استفاده قرار می گیرد. گزارش های زیادی در مورد توانایی های متنوع گونه های تریکودرما وجود دارد. آنتاگون سازی طیف گسترده ای از پاتوژن های گیاهی حاصل از خاک همراه با توانایی آنها در کاهش بروز بیماری های ناشی از این پاتوژن ها در طیف گسترده ای از محصولات کشاورزی را شامل می شود. مکانیسم هایی که Trichoderma برای جلوگیری از قارچ های فیتوپاتوژن استفاده می کند شامل رقابت، کلنیزه کردن، تولید آنتی بیوتیک و مایکوپارازیت مستقیم است. این پتانسیل آنتاگونیستی به عنوان پایه ای برای کاربردهای کنترل بیولوژیکی مؤثر از سویه های مختلف تریکودرما بیولوژیک به عنوان یک روش جایگزین برای مواد شیمیایی به منظور کنترل طیف گسترده ای از پاتوژنهای گیاهی استفاده می شود.

by — Leave a comment

تریکودرما قارچ بین المللی

تریکودرما یک قارچ بین المللی
تریکودرما نوعی قارچ است که به صورت غیر جنسی تکثیر شده و اغلب در خاک یافت می شود. تقریباً همه خاکهای معتدل و گرمسیری حاوی ۱۰۱ تا ۱۰۳ پروپاگول در گرم است که می توانند در شرایط آزمایشگاهی استاندارد رشد کنند. این گونه ها می توانند گیاهان چوبی و علفی را کلنیزه کنند و روی گیاه می توان فرم تلومورف جنسی Trichodermaقارچ یعنی جنس Hypocrea را مشاهده کرد. در جنس تریکودرما سویه های زیادی وجود دارد و بیشتر سویه های مورد استفاده در بیوکنترل بدون مراحل جنسی هستند. در طبیعت اشکال رویشی قارچ به صورت کلونال و اغلب هتروکاریوتی به صورت جداگانه و در جمعیتهایی که احتمالاً در مرحله غیر جنسی تکامل می یابند باقی می مانند.

ویژگی های بسیار مفید تریکودرما

تریکودرما قارچ بین المللی مهاجمان فرصت طلب قدرتمند، تولیدکننده های در حال رشد سریع، تولید کننده وسیع اسپور و همچنین تولید کننده های قدرتمند آنتی بیوتیکی حتی در محیط های بسیار رقابتی برای فضا، مواد مغذی و نور هستند. این ویژگی ها باعث می شود كه تریكودرما از نظر زیست محیطی بسیار غالب و پر طرفدار از نظر زیست محیطی قادر به رشد در خاك های بومی، کشاورزی، باتلاقی، جنگلی، نمكی و بیابانی در همه مناطق آب و هوایی (از جمله قطب جنوب ، تندرا و مناطق گرمسیری) باشد و در دریاچه، هوا و زیست توده گیاهی نیز یافت می شود. در مجاورت تقریبا انواع مختلف گیاهان زنده و بذرها نیز وجود دارد. اخیراً ایزوله های دریایی تریکودرما بین المللی برای ارزیابی میزان استفاده بالقوه آنها به عنوان بیوکنترل حاوی حلال تحمل شناخته شده و در برابر القای واکنش دفاعی سیستمیک در گیاهان Rhizoctonia solani مؤثر بوده اند.

by — Leave a comment

تریکودرما و تکامل فیلوژنتیکی

نام جنسی تریکودرما برای اولین بار بر اساس شباهت ماکروسکوپی ارائه شد. چهار گونه طبقه بندی شده در این جنس T. viride ، T. nigrscens ، T. aureum و T. roseum در آلمان جمع آوری شده اند. این گونه ها مانند پودرهای غذایی توصیف می شدند و توسط یک پوشش مو محصور می شدند که با توجه به شرایط رنگی متفاوت از یکدیگر متمایز می شدند. با این حال این چهار گونه در حال حاضر به یکدیگر ربطی ندارند و در حال حاضر با نام Trichoderma viride ، Xylohypha nigrescens، Sporotrichum aureum Pers شناخته شده اند. کپک خاکستری نام تریکودرما اکنون به صورت رایج ترین اشکال سبز توصیف شده توسط گونه های اصلی T. viride استفاده می شوند. اولین توصیف عمومی واقعی Trichoderma بر اساس سرعت رشد کلونی و ویژگی های میکروسکوپی ارائه شده است. جنس تریکودرما به ۹ گونه تقسیم شده است و بر اساس الگوهای انشعاب کنیدیوفور و مورفولوژی کنیدیوم از یکدیگر متمایز می شوند. ۹ گونه پیشنهادی شاملT. piluliferum ، T. polysporum،T. hamatum، T. koningii Oudemans ، T. aureoviride Rifai ،T. harzianum Rifai ، T. longibrachyatum Rifai ، T. pseudokoningii Rifai و T. viride . با این حال مشکل مرتبط با کلید ریفای تغییرات قابل توجهی است که هنوز هم باید در درون هر یک از ۹ گونه تعریف شود. در طی چند دهه اخیر قرن بیستم چندین گروه جنس Trichoderma را بطور عمده بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی مورد بازنگری و تنظیم مجدد قرار دادند.

شناسایی نادرست گونه های تریکودرما فیلوژنتیکی و راه حل
گزارش های قبلی در مورد شناسایی کاذب گونه های خاص قارچ تریکودرما و تکامل فیلوژنتیکی با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی وجود داشته است به عنوان مثال از نام Trichoderma harzianum برای گونه های مختلف استفاده شده است. اخیراً روشهای شناسایی ایمن گونه های جدید با توسعه بطور چشمگیری پیشرفت کرده است. از یک ابزار جستجوی تشابه سفارشی (TrichoBLAST) و یک بارکد الیگونوکلئوتیدی (TrichOKEY) که هر دو به صورت آنلاین در isth.info موجود هستند استفاده می شود. علاوه بر این ریزآرایی های فنوتیپی تریکودرما تکامل یافته برای طبقه بندی گونه های جدید مفید هستند که امکان تجزیه و تحلیل لکه های استفاده از کربن را برای ۹۶ منبع کربن فراهم می کند. یک گروه از محققان گونه های آندوفیزیک را بر اساس اولویت زیستگاه و عادت تغذیه ای برای درک تشعشعات گونه ها در گروه های مختلف و استفاده بالقوه آن در توسعه استراتژی های کنترل بیولوژیکی جدید مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. چندین گونه با الگوهای ایزوآنزیم به خوبی تعریف شده در طول الکتروفورز استات سلولز توصیف بودند و این نشان می دهد که این روش می تواند برای تجزیه و تحلیل تنوع بیوشیمیایی بین گونه ها و درون گونه های خاصی از جنس تریکودرما مورد استفاده قرار گیرد. تلاش مداوم برای روشن ساختن تنوع و وقوع جغرافیایی T. hypocrea مستندات کاملی از این جنس را در بسیاری از نقاط جهان ترویج کرد. در حال حاضر کمیسیون فرعی بین المللی در مورد T. hypocrea گونه مشخص شده در سطح مولکولی اختصاص داده است. عضو مختلف این جنس رنگهای وسیعی بین زرد مایل به سبز روشن تا قرمز مایل به قرمز ایجاد می کنند اما برخی از آنها بی رنگ هستند.