فعالیت ضد ویروسی
ترکیبات ضد ویروس جلبک قرمز سولکوئینووسیلدیاسیلکلایسرول، KM043 281، یک KM043 سولفولیپید جدید، که متعلق به گروه ۶- سولفو- آلفا- D کوئینووپایرانوزیل- (l→۳)-۱-۲ دیاسایلکلاسرول (SQDG) است، از جلبک دریایی Gigartina tenella جدا شده است (Ohata و همکاران، ۱۹۹۸). گاهی اوقات به عنوان یک مهار کننده قوی از DNA یوکاریوتی و نوع ۱ تکرار پذیرنده معکوس HIV-1 است. این مهار وابسته به دوز است و مهار کامل (بیش از ۹۰٪) DNA پلیمراز α (pol. α)، DNA پلیمراز β (pol.β) و HIV -ترانسکریپتاز معکوس نوع ۱ (HIV-RT) در غلظت ۵، ۱۰ و ۳۰ میکرومتر مشاهده شد.
ترکیبات ضد ویروس ۲،۳،۶-تریرومو ۴،۵-دی هیدروکسی بنزیل متیل اتر (پارک و همکاران، ۱۹۹۹) جدا شده از جلبک قرمز Symphyocladia latiuscula در برابر نوع HSV-1 فعال، همچنین ASrHSV-I و TK-HSV-l فعال بود و به طور قابل توجهی جراحات را در موشهای آلوده بدون داشتن سمیت بر روی عامل بیماری، به تاخیر می انداخت (پارک و همکاران، ۲۰۰۵).
گونه های مهاجم Caulerpa racemosa منبع متفاوتی از سولفوینوواسیویلدیاسیل گلیسرول بودند که قبلا از یک گیاه زمینی (Amarquaye et al.، ۱۹۹۴) و از جلبک قهوه ای دریایی Ishige okamurai جدا شده بود (Tang et al., 2002b) که دارای فعالیت ضد ویروسی Selective علیه ویروس هرپس سیمپلکس ۲ (HSV-2) است (وانگ و همکاران، ۲۰۰۷). ونوستاریول ۲۸۲، تیرسیفرول ۲۸۳ و تیرسیفرول ۲۳- استات ۲۸۴ از جلبک قرمز Laurencia venusta جدا شدند و همگی فعالیت ضد ویروسی قابل توجهی در برابر ویروس استوماتیت vesicular (VSV) و HSV-1 از خود نشان دادند (Sakemi et al.، ۱۹۸۶).
در طی بررسی گیاهان دریایی برای فعالیت های ضد ویروسی HIV، دو هیدروکینون سوزوئیت پپ جدید، پیلسونول A 285 و B 286 از عصاره ضد HIVRT فعال جلبک دریایی Peyssonnelia spp جدا شدند (Talpir و همکاران، ۱۹۹۴).