بیماری فیتوفتورایی میوه سیب در باغ های سیبی که درختان مبتلا به پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه، طوقه و یقه هستند دیده می شود و شدت آن روی درختانی که دارای پایه کوتاه کننده است بیش تر نیز می باشد. میوه ها روی درخت به این بیماری دچار می شوند. توسعه این بیماری در کشور ایران روی گونه سیب زرد و قرمز لبنانی که در انبار نگه داری شده است می باشد.
نشانه های بیماری
در ابتدا لکه های قهوه ای رنگی در سطح میوه های مبتلا به پوسیدگی فیتوفتورایی میوه ایجاد شده سپس این لکه به سمت گوشت میوه پیشروی کرده و توسعه آن داخل میوه بصورت نامنظم می باشد. در طی توسعه آلودگی میوه به طور کامل می پوسد. مرز قابل تشخیصی بین بافت سالم و بافت آلوده در میوه نمی توان دید به همین علت نمی توان قسمت های سالم را از قسمت های آلوده به سادگی جداسازی کرد. با اینکه بافت میوه بشکل اسفنج در می آید ولی شکل آن حفظ می شود. اگر میوه را بصورت عرضی برش بزنید می توانید آوندهای قهوه ای رنگ شده آن را مشاهده کنید.
عامل بیماری
قارچ عامل پوسیدگی فیتوفتورایی سیب گونه Phytophthora cactorum تعیین شده است. این گونه در خاک زندگی می کند و انتقال آن و مایه ی تلقیح اولیه اش در کشور ایران معمولا سردخانه ها و انبارهای غیر بهداشتی می باشد. در این مکان ها میوه های سیب آلوده بر زمین افتاده و انبار را به یک منبع آلودگی تبدیل می کنند. در محیط خارج از انبار قطرات باران می توانند این قارچ را از خاک بلند کرده و روی شاخه هایی که در نزدیکی زمین قرار دارند انتقال دهد. نکته مهم دیگر این است که گونه Phytophthora cactorum در دما و شرایط سردخانه نیز قادر به رشد و پیشروی است.
کنترل بیماری پوسیدگی میوه سیب
اولین اقدام موثر پیشگیری از بیماری پوسیدگی فیتوفتورایی میوه سیب است. تمامی میوه هایی که روی زمین افتاده اند باید در محلی جداگانه از میوه های چیده شده از درخت قرار گیرند و هرگز با هم تماس پیدا نکنند. در کشورهای دیگر دنیا جهت کنترل بیماری پوسیدگی میوه در اثر فیتوفتورا و هم چنین پوسیدگی خاکستری و غیره سمپاشی دیر هنگام انجام می شود که بسیار موثر نیز می باشد. از سم های فولپت (فالتان) و دیکلوفلوآنید می توان استفاده کرد. راه دیگر شستوی میوه ها با محلول متالاکسیل باعث ریشه کنی اساسی بیماری های اولیه میوه و هم چنین کنترل بیماری های پوسیدگی ثانویه در سردخانه و انبار محل نگه داری میوه ها می شود.
دسته: بیماری های قارچی درختان سیب
پوسیدگی میوه ریزوپوسی
بیماری پوسیدگی میوه ریزوپوسی اغلب در تمامی نقاطی که سیب کشت می شود وجود دارد. قارچ بیمارگر به میوه های زخمی، یخ زده و یا آن هایی که بیش از حد رسیده اند و در محیط خارج از سردخانه نگه داری می شوند بیش تر حمله می کند.
نشانه های بیماری
در ابتدا لکه های قهوه ای و نرم روی میوه نمایان می شوند. در ۲۵ درجه سلسیوس رشد قارچ عامل پوسیدگی میوه بالا بوده و بسرعت در میوه پیشروی می کند در نهایت بافت آبکی، تیره و نرم می شود. اگر پوست میوه در محل لکه ها را برداریم شیرابه از آن خارج خواهد شد و بوی ترشی می دهد. میسلیوم های قارچ روی قسمت های پوسیده و لهیده به رنگ سفید و اسپورهای مشکی رنگ دیده خواهند شد.
عامل بیماری
قارچ عامل بیماری پوسیدگی میوه Rhizopus stolonifer نام دارد و روی سیب و گلابی در کشور ایران گزارش شده است. این قارچ مترادف با گونه R. nigrican Ehrenb می باشد. اندام های تولید مثل غیر جنسی آن اسپورانژیوسپور بوده که در اسپورانژ ها تولید می شود. اندام تولید مثل جنسی آن زیگوسپور نام دارد. زیگوسپور در پرگنه هایی که از دو تیپ جنسی سازگار باشند تشکیل می شود.
چرخه زندگی
در مکان های مختلفی مانند جعبه های حمل میوه، لاوک های برداشت و جابه جایی میوه، انبارها و حتی داخل باغ اسپورهای غیر جنسی عامل بیماری پوسیدگی میوه ریزوپوسی وجود دارند. اسپورهای غیر جنسی روی میوه های آسیب دیده و زخمی جوانه زده و ایجاد آلودگی می کنند. میوه های سالمی که در کنار میوه های آلوده قرار دارند می توانند بطور مستقیم توسط این قارچ آلوده شوند بنابراین باعث حالت پوسیدگی فله ای میوه ها می شود.
مبارزه
۱- پیش گیری از ایجاد بیماری پوسیدگی میوه سیب با از بین بردن کامل مایه تلقیح اولیه و سمپاشی درختان میوه قبل از اینکه میوه ها بردشات شوند تا آفاتی که میوه ها را زخمی یا سوراخ می کنند کشته شوند.
۲- چیدن میوه ها در مرحله رسیدگی مناسب و دقت و احتیاط در جابه جایی برای جلوگیری از زخمی شدن آن ها و هم چنین غوطه ور کردن در قارچ کش های مخصوص.
۳- میسلیوم های قارچ Rhizopus stolonifer در دمای کم تر از ۵/۴ درجه سلسیوس قادر به رشد نیستند بنابراین با سرد کردن به موقع و سریع میوه ها بعد از اینکه برداشت شدند می تواند این نوع پوسیدگی را به طور مطلوبی کنترل کرد.
پوسیدگی میوه کپک آبی
نام های دیگر پوسیدگی میوه کپک آبی «پوسیدگی نرم» و «پوسیدگی مرطوب» است. نام آن بخاطر رنگ آبی اسپورهای قارچ می باشد. در تمامی نقاط سیب خیز دنیا وجود داشته و کشورهایی که دارای انبارهای سنتی و یا غیر استاندارد برای ذخیره سیب هستند شدت بیش تری دارد و در کشور ایران یکی از مهم ترین و اصلی ترین علت پوسیدگی میوه سیب به شمار می رود.
علایم پوسیدگی کپک آبی
روی میوه ابتدا لکه هایی آبکی و نرم ایجاد شده و در شرایط دمایی ۲۰ تا ۲۵ درجه سلسیوس لکه ها توسعه یافته و درون بافت پیش روی می کنند. در این نوع بیماری مرز مشخصی بین منطقه آلوده و قسمت سالم قابل مشاهده است. در شرایط مرطوب قسمت سطحی و مرکزی لکه یا حاشیه شکاف هایش با لایه ای پنبه ای و برجسته توده مانند آبی-سبز پوشیده می شود. این ها اسپورهای غیر جنسی قارچ می باشند و عامل آلودگی میوه های سالم در صندوق ها و جعبه های نگه داری مجاور هستند.
عامل بیماری پوسیدگی میوه
شایع ترین گونه Penicillium جدا شده از میوه های دانه دار بیمار، گونه P. expansum می باشد و در کشور ایران هم همین گونه جداسازی شده است. کنیدی ها و کنیدیوفور ها در این قارچ در دسته های کوچک تقریبا مشابه با کورمیوم تشکیل می شوند. بسته به شرایط محیطی و گونه قارچ، کنیدی ها یا در لبه پوسیدگی و یا در محل آن تشکیل می شوند.
چرخه بیماری و اپیدمیولوژی
بیمارگر می تواند در خاک زمستان گذرانی کند. کنیدی های آن نیز در جعبه های حمل آلوده و یا دیواره های انبارها باقی مانده و همیشه در فضای با و مکان های بارگیری و انباری حضور دارند.
در کشورهای دیگر اسپورها می توانند از میوه های آلوده داخل انبار و سردخانه، محلول های شستوی آلوده و یا اسپور افشانی خودِ قارچ در جعبه های حمل و نگه داری، چرخه زندگی قارچ را طی تابستان و فصول دیگر روی میوه های دیگر ادامه دهند.
غالبا قارچ پنیسیلیوم یک انگل زخم شناخته می شود اما با این وجود می تواند از راه عدسک های میوه نیز وارد شده و ایجاد پوسیدگی میوه کند. این بیماری غالبا روی میوه های زخمی و میوه هایی که روی زمین افتاده اند و له شده اند ایجاد می شود. تگرگ نیز می تواند این زخم و راه ورود را روی میوه ایجاد کند. هم چنین پوسیدگی هایی که در اثر عوامل بیمارگر دیگر روی میوه ایجاد شده اند می تواند مکانی برای ورود قارچ Penicillium شوند. این قارچ می تواند تا دمای صفر درجه سلسیوس نیز رشد کند ولی در کل سرعت رشد و انتقالش در دماهای گرم تر بیش تر است. گونه های پنیسیلیوم معمولا در میوه ها نوعی زهرابه قارچی (توکسین قارچی)ِ مقاوم به گرما تولید می کنند که نام آن «پاتولین» است پس از خوردن میوه های کپک زده جدا خودداری کنید.
مبارزه با پوسیدگی میوه پنیسیلیومی
۱- رعایت نکته های علمی و فنی در طی داشت و برداشت میوه و مراقبت از آن ها در انبارها و سردخانه ها تا از انتقال بیمارگر به آن ها جلوگیری شده و زخمی نیز نشوند.
۲- ضدعفونی کامل جعبه ها و وسایل حمل و محل های نگه داری با قارچکش های مناسب و جداسازی میوه های آلوده از میوه های سالم.
۳- سمپاشی قبل از برداشت با قارچ کش های گروه بنزیمیدازول و شستشو و غوطه وری میوه ها در آب حاوی قارچ کش های مناسب. طی تجربه ها در کشور ایران غوطه وری میوه های زخمی در محلول سم های تیابندازول و بنومیل توانسته این بیماری را کنترل کند. مدت زمان غوطه وری بهتر است ۲۰ دقیقه باشد.
۴- بعد از برداشت میوه ها را سریعا با کلرور کلسیم تیمار کنید. این محلول باعث افزایش کلسیم در میوه شده و مقاومت آن را نسبت به پوسیدگی میوه کپک آبی بالا می برد.
۵- مبارزه بیولوژیک با این بیمارگر امکان پذیر است و طبق آزمایشاتی که بر عوامل قارچی، باکتریایی و مخمری کنترل بیولوژیک انجام شده می تواند به این روش امید داشت و از آن استفاده کرد.
پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه، یقه و ریشه درختان میوه دانه دار
پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه، یقه و ریشه در تمامی کشورهایی که در آن ها سیب کشت می شود وجود دارد و خسارت این بیمارگر در مناطقی که از پایه های کوتاه کننده سیب برای کاشت این درختان استفاده می کنند بیش تر می باشد. این قارچ گونه های مختلفی دارد که در کل همگی سه دسته پوسیدگی را در درخت ایجاد می کنند که عبارتند از:
۱- پوسیدگی طوقه (collar rot)
بیماری مربوط به قسمت های پیوندی است. در این پوسیدگی قسمت های پایینی تنه که در سطح یا بالای خاک (طوقه) علایم را از خود نشان می دهند.. این نوع پوسیدگی بر اثر فیتوفتورا در درخت هایی که محل پیوند آن ها به سطح خاک نزدیک تر است بیش تر دیده می شود.
۲- پوسیدگی یقه (crown rot)
این بیماری مربوط به قسمت پایه درخت است. در این حالت به بافت های پوستِ یقه (محدوده اتصال ریشه و تنه) و مبادی ریشه های اصلی گیاه حمله می شود و ایجاد پوسیدگی می کند.
۳- پوسیدگی ریشه (root rot)
پوسیدگی فیتوفتورایی سیستم ریشه ای و قسمت های دور تر از یقه را در بر می گیرد و معمولا همراه با پوسیدگی یقه اتفاق می افتد البته می تواند به تنهایی نیز ظاهر شود. در کشور ایران این پوسیدگی (پوسیدگی طوقه و یقه) رایج نبوده و خسارت زیادی نمی زند و تنها در شیراز، میاندوآب، کرج و شهریار روی درخت سیب گزارش شده است.
نشانه های بیماری
پوسیدگی فیتوفتورایی به دو دسته تقسیم می شود. اولین دسته علائم غیر اختصاصی روی اندام های هوایی گیاه بیمار ایجاد می کند به این صورت که شاخه های سال جاری دارای رشد کند بوده و به دنبال آن تعداد شاخساره های کاهش خواهد یافت. برگ ها دچار رنگ پریدگی شده و در اوایل پاییز به رنگ ارغوانی دیده می شوند. میوه ها برخی مواقع کوچک شده و قبل از این که به مرحله رسیدگی برسند رنگ می گیرند. بنابراین درختان مبتلا به این بیماری طی چند سال ضعیف شده و در آخر می خشکند ولی امکان ناگهانی خشک شدن آن ها نیز وجود دارد. نوع دوم علائم اختصاصی هستند که شامل پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه، یقه و ریشه می شوند. این علائم اغلب قابل مشاهده نیستند. برای مشاهده علائم طوقه و یقه باید با چاقو لایه های خارجی پوست را تا سطح چوب ریشه بریده و بردارید. در این حالت بافت های چوب بجای سالم و سفید رنگ بودن به حالت بافت مرده و به رنگ پرتقالی تا قهوه ای متمایل به قرمز دیده خواهند شد. اگر با چاقو بافت های قهوه ای محل طوقه را در قسمت داخلی آوندهای آبکشی و در لایه سطحی بافت های چوبی با چاقو ببرید حالت نواری گورخری یا مرمری دیده می شوند. برخی مواقع در محل پوسیدگی یقه و طوقه شانکر و ترشحات انگم مانند را مشاهده می کنید که این حالت در رقم سیب «کاکس آرنج پی پن» به خوبی قابل مشاهده است. در این بیماری مرز مشخصی بین ناحیه آلوده و ناحیه سالم وجود دارد و جالب است بدانید که بیش ترین فعالیت قارچ در همین مرز است بنابراین برای جداسازی قارچ عامل پوسیدگی فیتوفتورایی درختان میوه دانه دار می توانید از این قسمت ها نمونه برداری کنید. در پوسیدگی ریشه، ریشه ها قهوه ای و پوسیده شده و بعد از این حالت قارچ های پوده رست به آن ها حمله می کنند.
عامل بیماری (برای خرید عامل بیماری کلیک کنید)
گونه های مختلف Phytophthora به عنوان عامل بیماری پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه،یقه و ریشه در سراسر جهان شناخته شده اند که عبارتند از P. cactorum در سطح جهان،P. syringae در اروپا و کانادا، P.megasperma در استرالیا و ایالات متحده امریکا، P. cambivora در استرالیا، ژاپن و ایالات متحده امریکا، P.cryptogea در استرالیا و ایالات متحده امریکا، P. dreshslera و P. citricola در ایالات متحده امریکا می باشند. در کشور ایران تنها گونه P. cactorum از درخت سیب جداسازی شده است که در ادامه به خصوصیات آن پرداخته ایم.
میسلیوم عامل پوسیدگی فیتوفتورایی درختان میوه
بی رنگ و بدون دیواره عرضی، میسلیوم های مسن می توانند بند دار باشند. اندام تولید مثل غیر جنسی زئوسپور دارد. زئوسپور در اسپورانژ تشکیل می شود. اندام تولید مثل جنسی اُاُسپور نام دارد که از لقاح آنتریدی و اُاُگونی ایجاد می شود.
P. cactorum یک قارچ هموتال است. اسپورانژهای آن دارای پاپیل بوده و ریزان می باشند به این حالت که بصورت همپایکی (سیمپودیال) روی اسپورانژیوفور تشکیل می شوند. دارای آنتریدی پاراماده است. در محیط کشت جامد اسپورانژها، اُاُگونی ها و اُاُسپورهایش به خوبی تشکیل می شوند. دمای مناسب برای رشد این گونه قارچ ۲۶ درجه سلسیوس بوده و دمای بیشینه ۳۲ درجه سلسیوس می باشد.
چرخه زندگی و اپیدمیولوژی
گونه ی P. cactorum مانند دیگر گونه های پوسیدگی فیتوفتورایی دامنه ی میزبانی وسیعی داشته و به گیاهان زراعی زیادی حمله می کند. این قارچ یک گونه خاکزی بوده بنابراین می تواند قبل از کاشتن درخت در منطقه وجود داشته باشد. مایع اولیه فیتوفتورا می تواند به وسیله نهال به زمین وارد شده و یا توسط آب آبیاری از باغی به باغ های دور دست برود. فیتوفتورا بعد از انتقال به خاک اطراف ریشه درخت بصورت میسلیوم یا اُاُسپور در بافت های آلوده گیاه میزبان و یا اُاُسپور در بقایای مواد آلی یا خاک زنده می ماند. طبق نظر محققان اُاُسپور عامل اصلی در زنده مانی قارچ در غیاب گیاه است البته این میکروارگانیسم روی میوه های افتاده روی زمین نیز می تواند زندگی کند. مهمترین منبع عفونت زئوسپور است. دمای مناسب برای تشکیل زئوسپور درون اسپورانژ در حدود چند درجه پایین تر از دمای مناسب برای رشد میسلیوم ها است. بیش تری تعداد اسپورانژ عامل پوسیدگی فیتوفتورایی درختان دانه دار زمانی تشکیل می شود که رطوبت خاک در حد اشباع و یا نزدیک به آن باشد بنابراین مکان هایی که مدت زیادی آب در آنجا جمع می شود شرایط را برای خروج زئوسپورها و انتشار آن ها به جاهای دیگر زمین فراهم می کند. طبق پژوهش های انجام شده عامل حرکت زئوسپور به سمت ریشه و طوقه ممکن است پدیده ای شیمی گرایی باشد. در کل زمین های غرقاب و خاک های اشباع برای فعالیت زئوسپور بسیار مناسب اند و باعث فراهم کردن شرایط ایجاد عفونت در بافت های طوقه نیز می شود. بعد از اینکه گیاه دچار عفونت شد مقاومتش نسبت به تهاجم بیمارگر کم تر می شود.
مبارزه
برای کنترل پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه، یقه و ریشه درختان میوه از مبارزه تلفیقی که شامل عوامل زراعی، تیمارهای شیمیایی و بیولوژیکی و مقاومت میزبان می شوند، باید استفاده کرد. بهتر است تمامی اصول فنی و علمی برای انتخاب و احداث باغ رعایت شود و آب نیز کاملا مدریت شود تا بتوان از بروز این بیماری جلوگیری کرد.
۱- غرس درختان سیب در خاک هایی که زه آب ندارند انجام شود.
۲- کاشت نهال ها روی پشته به منظور جلوگیری از تماس آب با طوقه و یقه.
۳- تنظیم دور آبیاری و جلوگیری از اشباع شدن خاک از آب.
۴- خودداری از عمیق کاشتن نهال (تنها سیستم ریشه درون خاک باشد).
۵- استفاده از پایه های مقاوم و مناسب. (پایه های بذری و رویشی M9 سیب از همه مقاوم تر؛ پایه های M2 و M4 درارای مقاومت متوسط؛ MM106 بسیار حساس؛ MM104فوق العاده حساس هستند)
از آنجایی که ممکن است درخت به پوسیدگی فیتوفتورایی مبتلا شده باشد اما هنوز به مرحله علایم در اندام های هوایی قابل مشاهده نیست بهتر است از قارچکش هایی مانند آسیل آلانین ها و اتیل فسفونات ها برای پیشگیری و یا پیشروی بیماری استفاده شود.
طبق مطالعات انجام شده افزایش جمعیت باکتری ها و قارچ های آنتاگونیست و یا مواد بازدارنده رشد گونه های فایتوفتورا در خاک اطراف نهال ها به هنگام کاشت می تواند یکی از راه های مبارزه و پیشگیری موثر، کم هزینه و با دوام برای این بیماری باشد.
پوسیدگی آلترناریایی میوه (بیماری پس از برداشت)
میوه های سیب و گلابی به پوسیدگی آلترناریایی میوه مبتلا می شوند و در ژاپن و کره این بیماری به گلابی خسارت زیادی وارد می کند. تقریبا در اکثر کشورهایی که سیب و گلابی کشت می شوند این نوع پوسیدگی شایع به عنوان بیماری پس از برداشت است.
نشانه های بیماری
اکثرا روی میوه های سیب مبتلا به پوسیدگی آلترناریایی، لکه های گرد، قهوه ای تا سیاه رنگ، خشک، سفت و کم عمق معمولا اطراف محل پارگی و صدمه دیده پوست یا در محل گودیهای گلگاه و تخمدان تشکیل می شوند. برخی مواقع در قسمت مرکزی اطراف تخمدان میوه، کپک خاکستری متمایل به سیاه رشد می کند و موجب پیشرفت پوسیدگی در گوشت میوه می گردد. در میوه گلابی، پوسیدگی از محل قطع دم میوه شروع می شود.
عامل این بیماری پس از برداشت
بیمارگر پوسیدگی آلترناریایی میوه های سیب و گلابی Alternaria alternata است. نام دیگر این قارچ A.tenuis Nees می باشد. کنیدیوفورهای ساده یا منشعب این قارچ، منفرد یا گروهی تشکیل می شوند و روی آن ها یک یا چند اثر کنیدیای وجود دارد. کنیدی های قارچ که زنجیر وار تشکیل می شوند قهوه ای طلایی، صاف یا زگیل دار هستند.
چرخه بیماری
قارچ A. alternata عامل پوسیدگی آلترناریایی ساپروفیت یا بیمارگر ضعیفی است که روی بافت های مرده و ضعیف شده درختان زندگی می کند و به میوه های سیب و گلابی قبل یا پس از برداشت حمله می کند. این قارچ به میوه های از راه های بافت های ضعیف شده یا مصدوم بر اثر صدمه های مکانیکی یا مواد شیمیایی، پیری فیزیولوژیکی و آفتاب سوختگی حمله و عفونی می کند.
مبارزه
- میوه ها را باید در حین برداشت و بسته بندی به دقت جابه جا کرد تا از پیدایش زخم و کوفتگی در آن ها جلوگیری نمود.
- جعبه های برداشت، حمل و نگهداری میوه را قبل از استفاده باید با آب کلردار یا بخار آب ضدعفونی کرد.
- چنانچه میوه ها بعد از برداشت به منظور کنترل دیگر بیماری های انباری با قارچ کش های گروه بنزیمیدازول سمپاشی شوند، بروز بیماری پوسیدگی آلترناریایی میوه شدت می گیرد.
پوسیدگی آلترناریایی درختان سیب و گلابی
در تمامی کشورهایی که این دارای باغات سیب و گلابی هستند این بیماری دیده می شود.
نشانه های بیماری: بر روی میوه ها علایم بصورت لکه های گرد و قهوه ای تا سیاه رنگ می باشد. حالت خشک و سفت داشته و کم عمق هستند. این لکه ها در اطراف محل پارگی و صدمه دیده پوست و گودی های گلگاه و دمگاه میوه ایجاد می شوند.
بعضی مواقع در دایره مرکزی اطراف تخمدان، کپک خاکستری رنگی که متمایل به سیاه است رشد کرده و گوشت میوه را می پوساند. اما در گلابی پوسیدگی از محل قطع دم میوه شروع می شود و به بقیه قسمت ها پیشروی می کند.
عامل بیماری: عامل این بیماری Alternaria alternate می باشد. نام دیگر آن A. tenuis Nee است. کنیدیوفورهای این قارچ ساده و یا منشعب هستد. این کنیدیوفورها بصورت تکی و یا دسته جمعی تشکیل می شوند. بر روی کنیدیوفورها یک یا چند اثر کنیدیایی وجود دارد. کنیدی های قارچ بصورت زنجیری تشکیل شده و سطح آن ها صاف یا زگیل دار است. هم چنین به رنگ قهوه ای طلایی هستند.
چرخه بیماری: این قارچ ساپروفیت است و به عنوان یک بیمارگر ضعیف نیز شناخته می شود. محل زندگی آن بافت های مرده و ضعیف درختان بوده و از میوه سیب و گلابی بعد یا قبل از برداشت تغذیه میکند. این بیمارگر قارچی از راه بافت های ضعیف و یا آسیب دیده درخت به آن وارد می شود. این بافت های ضعیف می توانند از طریق مکانیکی، مواد شیمیایی، پیری فیزیولوژیکی و یا افتاب سوختگی زخمی و ضعیف شده باشند.
مبارزه:
- از ایجاد زخم در میوه ها در هنگام برداشت بپرهیزید.
- جعبه ها و وسایل مربوط به حمل و نقل میوه ها را بخوبی و با مواد ضدعفونی کننده مناسب تمییز کنید.
- اگر برای کنترل بیماری های انباری و پس از برداشت از قارچ کش های گروه بنزیمیدازول استفاده کرده باشید، این کار موجب شدت گرفتن بیماری پوسیدگی آلترناریایی در آن ها خواهد شد.